اگر تصور میکردید نقشآفرینی نئيل نیوبن در Baldur’s Gate 3 بهعنوان آستاریون نقطه اوج کارنامهاش بود، بازی Dead Take آمده تا این تصور را به چالش بکشد. نیوبن در این اثر ترسناک جدید، نهتنها بازی میکند، بلکه با اجرای زنده و بیواسطهاش، یکی از تأثیرگذارترین عملکردهای تاریخ بازیهای ویدیویی را رقم زده است.
در Dead Take، بازیکن وارد عمارت تاریک و پررمز و راز هالیوودی میشود؛ جایی که هر اتاق، هر راهرو و هر شیء، حامل نشانهای از گذشتهای پیچیده و رازآلود است. در نقش «چیس»، بازیگری که بهدنبال دوست گمشدهاش «وینی مونرو» میگردد، وارد دنیایی میشوید که مرز میان واقعیت و خیال در آن محو شده است. این بازی با الهام از آثار کلاسیکی چون Outlast و Amnesia، ترس را نه از طریق هیولاها، بلکه از دل انسانها و خاطراتشان بیرون میکشد.
اما آنچه Dead Take را از دیگر بازیهای ترسناک متمایز میکند، نه گیمپلی، بلکه کیفیت بازیگری است. حضور چهرههایی چون سم لیک، بن استار، لورا بیلی، متیو مرسر و جین پری در کنار نیوبن، ترکیبی از استعدادهای بینظیر را شکل دادهاند. با این حال، آنچه بیش از همه در ذهن باقی میماند، اجرای نیوبن در قالب «چیس لوری» است؛ بازیگری که در جستوجوی موفقیت، در برابر دوربین قرار میگیرد و با نگاهی پر از اضطراب، امید و خشم، مخاطب را میخکوب میکند.
در یکی از صحنههای کلیدی، چیس از یک بازیگر تازهکار و خجالتی به شخصیتی پرشور و خشمگین تبدیل میشود که با نگاهی حیوانی به دوربین خیره شده و گویی روحش را به لنز منتقل میکند. این لحظه، نهتنها قدرت بازیگری نیوبن را نشان میدهد، بلکه اثباتی است بر اینکه حضور فیزیکی و بیواسطه یک بازیگر میتواند تجربهای بسیار عمیقتر از مدلسازی دیجیتال باشد.
Dead Take با استفاده از ویدیوهای ضبطشده از مصاحبهها و تستهای بازیگری، لایههای پنهان شخصیتها را بهتدریج آشکار میکند. برای مثال، مصاحبهای با «وینی مونرو» در ابتدا تصویری دوستانه از او ارائه میدهد، اما با پیشرفت داستان و بازبینی آن صحنه، لحن و رفتار او رنگی تاریک و تهدیدآمیز به خود میگیرد. این بازنگریها، نهتنها داستان را پیچیدهتر میکنند، بلکه عمق بازیگری بن استار را نیز به رخ میکشند.
نئيل نیوبن پیشتر در آثار بزرگی چون Resident Evil Village و Detroit: Become Human خوش درخشیده بود، اما Dead Take فرصتی فراهم کرده تا او بدون واسطه تکنولوژی، مستقیماً با مخاطب ارتباط برقرار کند. این بار، نه با موشن کپچر و صداگذاری، بلکه با حضور واقعیاش در برابر دوربین، نمایشی ارائه میدهد که فراموشنشدنی است.
Dead Take نهتنها یک بازی ترسناک موفق است، بلکه اثری است که مرز میان بازی و سینما را بار دیگر جابهجا میکند. اگر بهدنبال تجربهای هستید که هم شما را بترساند و هم تحتتأثیر قرار دهد، این بازی را از دست ندهید. نئيل نیوبن در این اثر، نهتنها نقشآفرینی کرده، بلکه روحش را به تصویر کشیده است.





















