در بازسازی جدید بازی Silent Hill 2، بازیگران با چالشی فراتر از اجرای صرف روبهرو بودهاند؛ چالشی احساسی، درونی و گاه طاقتفرسا. یکی از صحنههایی که بیش از هر بخش دیگری بار عاطفی سنگینی دارد، لحظه خواندن نامه مری برای جیمز است؛ صحنهای که در نسخه اصلی با اجرای ماندگار مونیکا تیلور هورگان به یکی از نمادهای تاریخ بازیهای ترسناک تبدیل شد. حالا در نسخه بازسازیشده، سالومه گونارسدوتیر وظیفه بازآفرینی این لحظه را برعهده دارد و در گفتوگویی با طرفداران، از تجربه شخصی و دشوار خود در اجرای این صحنه پرده برداشته است.
گونارسدوتیر در پاسخ به پرسشهای مطرحشده در پلتفرم Twitch، این بخش از ضبط را «سختترین لحظه کاریاش» در پروژه Silent Hill 2 توصیف کرد. او با اشاره به فلسفه ماریا کالاس، خواننده افسانهای اپرا، توضیح داد که باور دارد بازیگر نباید احساسات را برای خودش نگه دارد، بلکه باید آنها را درون خود حفظ کند تا مخاطب بتواند عمق آن را حس کند. بهگفته او، هدف این بود که احساسات بهجای فوران، در سکوت جاری شوند و تأثیر خود را بیواسطه بر مخاطب بگذارند.
او در بخشی از صحبتهایش گفت: «تمام تلاشم این بود که گریه نکنم. نمیخواستم آن احساس را برای خودم بردارم، بلکه میخواستم آن را به مخاطب منتقل کنم.» این جمله، نشاندهنده رویکردی است که گونارسدوتیر در اجرای خود دنبال کرده؛ رویکردی که بر کنترل درونی و انتقال غیرمستقیم احساسات استوار است.
اجرای این صحنه در نخستین روز ضبط موشن کپچر انجام شد، آنهم در شرایطی که گونارسدوتیر باردار بود. او اعتراف کرد که این وضعیت، اجرای آن لحظه را برایش بهشدت دشوار کرده بود. با این حال، با تکیه بر آموزشهایی که دریافت کرده بود، تلاش کرد احساسات را درون خود نگه دارد و اجازه ندهد آنها به سطح بیایند. بهقول خودش، باید «درِ قابلمه را میگذاشت» تا جوش احساسات کنترل شود.
در حالی که بسیاری از طرفداران اجرای او را با نسخه اصلی مقایسه کردهاند، گونارسدوتیر با هوشمندی از این مقایسهها فاصله گرفته و تمرکز خود را بر خلق تجربهای شخصی و مستقل گذاشته است. حتی تیم تولید نیز با احترام به نسخه کلاسیک، هیچ توضیحی درباره پیشزمینه صحنه یا انتظارات از اجرای او ارائه نکردهاند. تنها خواستهشان این بود: «لطفاً بیا و این نامه را بخوان.»
نتیجه، اجرایی است که با وجود تفاوتهایش، همانقدر دردناک، تأثیرگذار و بهیادماندنی است. لحظهای که نهتنها در حافظه بازی، بلکه در ذهن مخاطبان نیز حک خواهد شد؛ لحظهای که در سکوت، صدای عمیقترین احساسات انسانی را فریاد میزند.
