سلمان خان، چهرهای که همیشه با قدرت، شوخطبعی و صلابت در سینمای هند شناخته میشود، در گفتوگویی بیپرده با برنامه «Two Much With Kajol & Twinkle» پرده از واقعیتی برداشت که سالها در سکوت با آن زندگی کرده بود. پشت لبخندهای همیشگی و نقشهای پرانرژی، مردی ایستاده بود که هر چند دقیقه با موجی از درد فلجکننده در صورتش دستوپنجه نرم میکرد.
آغاز این کابوس به صحنهای ساده در فیلم «Partner» بازمیگردد؛ جایی که لارا دوتا، همبازی او، رشتهای از مو را از صورتش کنار زد. همان لمس کوتاه، جرقهای شد برای دردی که هفت سال تمام بیوقفه ادامه داشت. پزشکان بارها آن را با مشکلات دندانی اشتباه گرفتند، اما هیچ درمانی مؤثر نبود. تا اینکه بالاخره تشخیص نهایی داده شد: نورالژی عصب سهقلو، بیماریای که بهدلیل شدت دردش، لقب «بیماری خودکشی» را یدک میکشد.
سلمان خان در این گفتوگو از روزهایی گفت که زندگیاش به بازههای ۴ تا ۵ دقیقهای تقسیم شده بود؛ هر لحظه، آماده برای حملهای برقآسا از درد. او گفت: «صبحانهام یک ساعت و نیم طول میکشید. حتی خوردن یک لقمه نرم هم شکنجه بود. داروها فقط کمی از شدت درد کم میکردند، اما هیچوقت آن را متوقف نمیکردند.»
نکتهای عجیب اما مسیر درمان را تغییر داد؛ سلمان متوجه شد که نوشیدن ماشعیر باعث کاهش درد میشود. همین نشانه باعث شد پزشکان به منشأ عصبی درد پی ببرند و درمان را تغییر دهند.
در نهایت، سلمان تحت عمل جراحی Gamma Knife قرار گرفت؛ روشی پیشرفته و غیرتهاجمی که با پرتوهای دقیق، نواحی آسیبدیده عصبی را هدف قرار میدهد. این جراحی ۸.۵ ساعت طول کشید و موفقیتآمیز بود. درد ناپدید شد، اما پیامدهای دیگری مانند آنوریسم و ناهنجاریهای عروقی همچنان همراه او باقی ماندند.
با وجود همه اینها، سلمان خان از این تجربه بهعنوان درسی بزرگ یاد میکند؛ درسی درباره تحمل، سکوت، و قدرت درونی. او حالا با صدایی آرامتر، اما با همان اراده همیشگی، از روزهایی میگوید که حتی لبخند زدن برایش دردناک بود، اما هیچکس متوجه نمیشد.
