گییرمو دل تورو، فیلمساز برجسته و برنده جایزه اسکار، در تازهترین گفتوگوی خود موضعی صریح و بیپرده نسبت به هوش مصنوعی اتخاذ کرده و اعلام کرده است:
«ترجیح میدهم بمیرم تا از هوش مصنوعی استفاده کنم.»
دل تورو که بهواسطه آثار تحسینشدهای چون Pan’s Labyrinth، Nightmare Alley و The Shape of Water شناخته میشود، در حال حاضر مشغول ساخت نسخهای جدید از Frankenstein است، اقتباسی متفاوت از رمان کلاسیک مری شلی که اینبار داستان را از دیدگاه موجود روایت میکند.
او در این مصاحبه به خاطرهای از دوران کودکیاش در مکزیک اشاره میکند؛ زمانی که برای نخستینبار فیلم Frankenstein محصول ۱۹۳۱ را دید و آن را تجربهای معنوی توصیف کرد. دل تورو میگوید:
«در آن صحنه نمادین، همه چیز برایم معنا پیدا کرد. ایمان، رستاخیز، و حتی آموزههای مذهبی را از طریق این فیلم بهتر درک کردم تا از طریق مراسم کلیسا.»
این تجربه، نقطه آغاز علاقهمندی او به موجودات misunderstood و مفاهیم پیچیدهای چون مرگ، جاودانگی و اخلاق علمی شد، مضامینی که در آثار او بهوضوح دیده میشوند.
در ادامه، دل تورو با انتقاد از روند توسعه فناوریهای نوین، بهویژه هوش مصنوعی، گفت:
«نگرانی من هوش مصنوعی نیست، بلکه حماقت طبیعی است. بسیاری از بدترین جنبههای جهان از همین جا سرچشمه میگیرند.»
او همچنین شخصیت ویکتور فرانکنشتاین را نمادی از غرور کور مردان فناوری امروز دانست، افرادی که بدون در نظر گرفتن پیامدها، دست به خلق چیزهایی میزنند که ممکن است کنترلناپذیر شوند.
دل تورو تأکید کرد که هیچ علاقهای به استفاده از هوش مصنوعی مولد ندارد و گفت:
«۶۱ سال دارم و امیدوارم تا پایان عمرم همچنان بیعلاقه بمانم.»
این موضعگیری صریح، بازتابی از نگاه فلسفی و هنری دل تورو به مفهوم خلاقیت، انسانیت و مسئولیتپذیری در عصر فناوری است، نگاهی که آثار او را از دیگر فیلمسازان متمایز کرده است.
